95...

همه افکارم روی پروژه ی دوماه دیگه بود ساپورت کردن گروه چند نفره ، برنامه ریزی ، اولویت بندی و هندل کردن برنامه بدجوری ذهنمو مشغول کرده بود مداد دستم بود وخط خطی می کردم یه برنامه جامع وکامل بدون نقص اجرایی می خواستم نوشین پشت سیستم نشسته بود وگاه گداری یه سری سوالات میپرسید
ازصبح جلسه داشتیم و من حسابی خسته بودم نرمین واسم قهوه ریخت و چندتا جمله گفت ...همین طور که دسته ی فنجونو گرفتم که برم بالا خواب عمیقی چشمامو گرفت انگار صدسال استراحت نکرده بودم پاهامو جمع کردم رو صندلی و به خواب عمیقی فرو رفتم...!
سمیرا...سمیراجان... عزیزم
چشمامو تانیمه باز کردم نوشینو می دیدم خیلی تار بود انگار هنوز خواب بودم
کم کم چشمامو باز کردم
گفت ببخشید دانشجوها اومدن ...
تازه متوجه شدم که کدوم دنیام !
خودمو جم وجور کردم و رفتم آبی به صورتم بزنم تا برگشتم هانی در زد وارد شد
بهههههههههه خانم دکتر چطوری ؟
خواب بودم تازه بیدار شدم
مگه تو قهوه می خوری!
نگاهی به میزم کردمو گفتم نه...باید برم آموزش...
هانی گفت نمی خواد بری من امروز جای تو می رم
بدون معطلی واز خداخواسته سرموتکون دادم
ولی واسه اینکه به دور ازادب نباشه یه تعارف هم زدم وگفتم دیگه خسته نیستمو خواب ازسرم پریده
ولی قبول نکرد و گفت دوس دارم بابچه های گروه آشنابشم

هانی کیفشو رو میز گذاشت ورفت ونوشین هم چنان تایپ می کرد
به سمت صندلی رفتم بشینم ک خانم غرغرو وارد شد...
چرا قورباغه سبزه ؟ دم فیله درازه ؟ در دیزی که بازه ؟روزا چقدر بلنده ؟ ساعت شستم رو بنده؟چراامشب سیاهه....؟ و..؟و......
ازطرفی خندم گرفته بود !!!
ف کنم همین روزا حکم اخراجشو رو میزش بزارم 
درحین غر غر کردنا نوشین اشاره کرد ک من حلش می کنم تو بشین استراحت کن

دست خانم غرغرو گرفتن و ازدفتربیرون رفتن
قهوه رو خالی کردم و فنجون برگردونم بعد نگاهی به داخلش کردم
ازصندلی بلند شدم و کنار پنجره دفتر رفتم
به بیرون نگاه کردم... به آسمون قشنگ به لحظه های خووووووب
ودائم این سوال تو ذهنم موج می زد
بالاخره به جایگاهی که همیشه می خواستم رسیدم...؟